Σκέφτομαι, πως αν για ιατρικούς λόγους θα έπρεπε να αφαιρέσεις ωοθήκες, θα σήμαινε πως υπάρχει κάποια σοβαρή βλάβη. Ναι, μεν, να έχω τη δυνατότητα να κάνω δικά μου παιδιά, αλλά......
θα κάνω παιδιά, έχοντας μια τόσο σοβαρή αρρώστια; Και αν χρειάζομαι τακτικά νοσηλείες, πεθάνω νωρίς κλπ ; Θα μου πεις, αυτό μπορεί πάντα να συμβεί. Ναι, αλλά εδώ πας με πιθανότητα μεγάλη να συμβεί. Έχεις σοβαρό πρόβλημα. Δε βγαίνουν έτσι οι ωοθήκες.
Γενικά το σκεπτικό μου ειναι, πως η μητρότητα είναι ένα πολύ επουσιώδες θέμα, αν υπάρχουν μεγαλύτερα.
Επίσης πιστεύω, πως η φύση κάνει την καλύτερη <φυσική επιλογή>. Δεν είναι απαραίτητο να γίνουν όλοι γονείς. Υπάρχουν άνθρωποι που δε θα τα καταφέρουν. Γιατί εμείς οι γυναίκες τεκνοποιούμε μεταξύ 16 και 40; Γιατί σε κείνη την ηλικία μπορούμε να προσφέρουμε κάτι στα παιδιά μας. (γινεται και πιο πριν και πιο μετά, αλλά η φύση μας δυσκολεύει).
Η γενιά μας είχε ...... λυσσάξει να κάνει παιδιά. Και τι γίνεται τώρα; Αυτά τα παιδιά, κατα 25% πάσχουν από διάφορα ψυχολογικά προβλήματα. Είναι η γενιά των δυστυχισμένων. Και εμείς τα δωσαμε όλα γιαυτά τα παιδιά. Και τι κόσμο τους παραδίνουμε; ΄Μια γη, που πάει για καταστροφή.
Θέλω δηλαδή να πω, μήπως τελικά ακόμη και αυτή η μητρότητα/ πατρότητα είναι πλέον ένας μύθος.
Όχι Αλυσίδα, δε θα κατεψυχνα ωάρια. Αν ήθελα καλά και σώνει να μεγαλώσω παιδί, μάλλον θα υιοθετούσα κάποιο, όσο μπορούσα να το σώσω, ή να οδηγήσω πιο γρήγορα στην ...τρέλλα